U hebt een roeping

Iedere gelovige is door de Here geroepen en uitverkoren om blijvende vrucht te dragen. Die blijvende vrucht houdt onder andere in het liefhebben van elkaar. Het leven van een gelovige is absoluut niet passief; het wordt gekenmerkt door acties die veel vrucht dragen. Ons leven moet als het ware zijn als een mand vol heerlijk geurend fruit. Vruchtbare gelovigen zullen er altijd naar verlangen veel meer te doen in de dienst van de Here. We behoeven niet altijd een specifieke roeping te hebben, er is zoveel dat we kunnen doen.

Als kinderen van God zijn we allen geroepen om zielen te winnen, elkaar lief te hebben, een getuige te zijn in woord en daad en elkaar en de gemeente dienstbaar te zijn in de ruimste zin van het woord. Al deze zaken, en nog veel meer, horen bij het normale leven van een gelovige. Er zijn gelovigen die uitzien naar een bediening in de gemeente of op het zendingsveld, waarbij hun gedachten uitgaan naar een bediening als evangelist, profeet, apostel, herder of leraar, de zogenoemde vijfvoudige bediening. Niemand kan daartoe door mensen aangesteld worden; het gaat om een roeping van de Here. En ook een roeping van de Here is nog niet het signaal om aanstonds met het werk te beginnen. Soms moeten geroepenen vele jaren achtereen wachten, alvorens zij kunnen beginnen met de uitvoering van die bediening. Ik geloof dat die periode tussen roeping en uitzending gezien moet worden als een tijd van voorbereiding, een tijd van actief wachten en doen wat onze hand vindt om te doen. Het is in geen geval een tijd van passief wachten; er is genoeg te doen in de gemeente.