Pinksteren

Een bekende schrijver en prediker heeft ooit gezegd: “Pinksteren is geen luxe”. Een zeer terechte uitspraak, want een christen zonder Pinksteren is als een auto zonder benzine. De Here onderkende de bijzondere plaats die de Heilige Geest toekwam in het leven van de discipelen. Hij waarschuwde hen om in de stad te blijven en geen activiteiten te ondernemen, maar te “wachten op de belofte van de Vader ” (Handelingen 1:4).

“En zie, Ik doe de belofte mijns Vaders op u komen. Maar gij moet in de stad blijven, totdat gij bekleed wordt met kracht uit den hoge.”(Lucas 24:49).

Tot dan toe hadden ze steeds onderricht ontvangen aangaande het Woord en de praktische zaken van het Koninkrijk van God. Op hun theoretische en praktische kennis viel niets aan te merken; ze waren door de grootste Leraar aller tijden onderwezen. Desondanks waren ze niet klaar voor het grote werk: de verkondiging van het evangelie aan de ganse schepping. Daar was meer voor nodig dan theoretische en praktische kennis: ze hadden de Heilige Geest nodig. Het Woord alleen is niet voldoende. We hebben het Woord én de Geest nodig. De Heilige Geest alleen is niet voldoende. We hebben de Geest én het Woord nodig. Die twee zijn één en kunnen niet los van elkaar gezien worden, anders zullen we brokken maken. We zullen dan óf droog en dor zijn óf te fanatiek.

Het verkondigen van het evangelie is onlosmakelijk verbonden met het werk van de Heilige Geest. Het evangelie zou nooit zo’n vlucht genomen hebben, als de discipelen niet op de vervulling met de Heilige Geest hadden gewacht. Ten overvloede herinnerde de Here Jezus hen vlak voor Zijn Hemelvaart daaraan. Hij zei:“Gij zult kracht ontvangen, wanneer de Heilige Geest over u komt, en gij zult Mijn getuigen zijn…”(Handelingen 1:8).

Pas na de uitstorting van de Heilige Geest vond de bekering van de drieduizend mensen plaats. Die grote zendingsdrang van de eerste Gemeente had ontegenzeggelijk te maken met Pinksteren.

Het is daarom dan ook zeer te betreuren, dat in onze dagen velen slechts vertrouwen op hun kennis, hun verstand, hun opleiding, hun welsprekendheid. Ze lopen te pronken met hun titels, zonder ooit vervuld te zijn geweest met de Heilige Geest. Ze plaatsen Pinksteren op de tweede plaats. Er zijn mensen die enkel vanwege hun kennis en verstand in bepaalde bedieningen worden aangesteld. Als ze die en die opleiding maar hebben, dan zit het goed, wordt gedacht.

We moeten echter goed beseffen dat we de inwoning van de Geest van God én kennis van het Woord van God nodig hebben. Een goede en mooie preek zonder de Heilige Geest, zal slechts het gebied van de ziel raken en uitspraken uitlokken als “het was een mooie preek” en “wat een geweldige prediker”. Maar een preek geboren uit de kracht van de Heilige Geest, zal diep in de ziel én in de geest doordringen. Men zal dan spreken over de toenemende liefde voor de Here Jezus en over de verandering in het leven.