Opwekking

Ik denk dat de Pinkstergemeente in Nederland, dus ook in Amsterdam, meer dan ooit een opwekking nodig heeft. Vooral in Amsterdam vinden  er weinig bekeringen plaats. Sommige gemeenten groeien door gelovigen van andere gemeenten: door gelovigen die er de gewoonte van maken steeds van gemeente te verwisselen. Dus veel kerken groeien niet door nieuwe bekeerlingen, maar door “transfer”. Sommige gemeenten worden plotseling groot, omdat zij ontdekt worden door kinderen Gods van andere gemeenten. Dit kan een ongezonde groei genoemd worden. Het zou prachtig zijn als onze gemeenten zouden groeien met mensen, die vroeger zondaren waren en nu tot geloof in Jezus komen.
In mijn hart is een zeer groot verlangen naar een geestelijke doorbraak, zeg opwekking. Ik ben, ondanks gemeenteproblemen en belemmeringen, er dagelijks mee bezig. Ik besef en weet zeker, dat onze God, een God van opwekking is.
Opwekking gaat gepaard met veel nieuwe bekeringen en een diep verlangen van de gelovigen om heilig te leven. Bij een opwekking staan bekering en heiliging centraal. De kinderen Gods krijgen een diep verlangen naar God en leven in de vreze des Heren. Daarom zeggen wij dat opwekking bij ons, de kinderen van God, begint. Kortweg: Opwekking begint bij mij.
Zondaren kunnen nimmer een opwekking tegenhouden, kinderen Gods wel. Hoe kunnen zij dan de opwekking tegenhouden? Door in zonde te leven, de eenheid te verstoren, gebedsloosheid, de relatie met God niet serieus te nemen . De Heilige Geest moet het middelpunt van de gemeente zijn.
De grote voorbereidingen tot opwekking zijn een leven in de vreze des Heren en een diep verlangen tot gebed.