Ben ik uw vriend?

Galaten 4:16: “Ben ik dus een vijand van u geworden, nu ik u de waarheid zeg? “(NBV)
Ik vind deze tekst zeer interessant. Het gaat om een geliefde apostel die vele gemeenten mocht stichten, veel mensen opgebouwd heeft en hen de weg tot God heeft onderwezen.
Ergens in zijn diensttijd kwam hij tot de ontstellende ontdekking dat hij helemaal niet zo geliefd was. Hij moet erg geschrokken zijn van de ommekeer in zijn relatie met bepaalde gelovigen. Hij werd van hun goede vriend, hun vijand. Dat vond hij heel erg, want het doel van alles wat hij zei en deed, was om de mensen dichter tot God te brengen en hen aan te sporen de dingen van God serieus te nemen.
Gelukkig zijn er in deze tijd veel gelovigen die blij zijn als de voorganger de waarheid van God durft te verkondigen. Ze zijn blij met hun voorganger die niet bang is, om zonder aanzien des persoon te vermanen en te corrigeren. Ze zijn blij met hun voorganger die vaak over de leuke onderwerpen en gebeurtenissen uit het Woord predikt, maar als het moet de zonde en de ongerechtigheden aanpakt.
Is dat zo gemakkelijk? Paulus had er moeite mee en stelde de vraag aan de gelovigen van de gemeente te Galatië: “Ben ik dus een vijand geworden, nu ik u de waarheid zeg?” Ook nu blijkt het soms zwaar te zijn voor voorgangers om over zaken te prediken die sommigen niet leuk vinden. Er worden compromissen gesloten, waardoor de mensen gemakkelijker twee heren dienen. Leiders willen graag vrienden zijn met een ieder en praten de mensen naar de mond. Maar dat is niet de wil van God. We moeten het Woord van God verkondigen en de Heilige Geest de ruimte geven om de wil van God in onze mond te plaatsen.
We moeten niet bang zijn voor de mensen die willen doen wat zij zelf willen, die geen vermaningen willen horen en niet gecorrigeerd willen worden. Leiders moeten zich niet laten ontmoedigen door mensen die zij terecht moeten wijzen en van geen tucht willen weten. Sommigen zullen de gemeente verlaten en leraren zoeken die zeggen wat zij willen horen. Anderen zullen met kritiek in de zaal zitten en negatief praten over hun leider en gemeente. Maar de geroepenen van de Heer, de voorgangers naar Gods hart, zullen niet aarzelen om de waarheid te zeggen, te vermanen, te corrigeren en te disciplineren. De voorgangers naar Gods hart hebben respect, maar geen vrees voor mensen. Ze hebben respect en eerbied voor God.